လမ္းခဲြခဲ့ၾကတာေတာ့ ဟုတ္ဘူ
ဒါေပမယ့္.....
၀မ္းနည္းေနရတာေတာ့ အမွန္
ေ၀းကြာသည့္နံရံတုိ႔ၾကား
ဆက္သြယ္မႈတံတားလည္း မခုိင္ဘူးေလ။
အလြမ္းေတြက
သစ္ရြက္ေၾကြလုိပ်ံ႕က်ဲ
ရင္ထဲမွာလည္း ေ၀ဒနာေတြခ်ည္း
ေျဖဆည္းသမွ်က
သဲထဲက်သြားတဲ့ ေရတစ္စက္ႏွယ္
ျပန္အဖတ္ဆယ္လုိ႔မရ
အလြမ္းကပဲ ဦးေဆာင္ေနတယ္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ မေက်နပ္ခ်င္ဘူး
အလြမ္းကုိခ်ည္းဦးညႊတ္ေနလုိ႔......။
ခ်စ္သူေရ.....
မင္းမရွိတဲ့ေဒသ
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ေျပာၾကပါေစ
ငါ့အတြက္ေတာ့ အျမဲတမ္းေျခာက္ေသြ႔ေတာ
စိမ္းလန္းတဲ့သေဘာေဆာင္တာဆိုလုိ႔
လြမ္းတုိင္းက်တဲ့ မ်က္ရည္တုိ႔ပဲ
ရွိတယ္ေလ.....။
No comments:
Post a Comment