ေလာင္းရိပ္
က်င္နာျခင္းျမဲဖုိ႔
အျမစ္စြဲျပီးသား သံေယာဇဥ္တစ္စကုိပဲ
ခဏခဏ ေရေလာင္းေနမိတယ္
က်ေနာ္လြန္မလား....?၊
ကာလေတြရွည္လ်ားတဲ့အခါ
အရိပ္၀င္ခုိမိတဲ့ သစ္ပင္က
"အလြမ္းေတြ"ေျခြခ်ျခင္းခံခဲ့ရလုိ႔ပါ။
ကုိယ့္ဒူးကုိယ္ေတာင္
ယုံလုိ႔မရတဲ့ေလာကထဲ
မ်က္ေစ့သငယ္နားသငယ္ ျဖစ္မည္စုိးလုိ႔
လက္တဲြေဖာ္ကုိ ေမွ်ာ္ကုိးမိတာပါ
ဒါေပမယ့္.....
ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေခ်ာင္းကျခားဆဲပဲ။
ဆုံေတြ႔ခြင္မကင္းေပမယ့္
အေပ်ာ္ေန႔ေတြကင္းတာေတာ့ ၾကာေပါ့ေလ
ထာ၀ရေႏြခ်ည္းမဟုတ္ေပမယ့္
မၾကာခဏ ေ၀ျပီး ေၾကြေနရသူမို႔
ပန္းျဖစ္ရတာေတာင္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သိပ္ဘ၀င္မက်ခ်င္ေတာ့ဘူး။
၀တ္မႈံနဲ႔ကင္းကင္းေနႏုိင္ရင္ေပါ့
"သမုဒယ"ဆုိတဲ့ ပ်ိဳးခင္းကုိ
အျမစ္မက်န္ရွင္းပစ္တာ ၾကာပါ့။
ခုေတာ့.....
၀တ္မႈံကူးမွ လွမည့္ဘ၀မုိ႔
ေပါင္းျမတ္ကုိပဲရွင္းရင္း
သံေယာဇဥ္ ေျမေထာင္ေျမွာက္ျခင္းအမႈကုိသာ
(...က်ေနာ္...)
ျပဳေနရတယ္ေလ....။
No comments:
Post a Comment