အေမြ
ဇမၺဴဒီပါ၊က်ြန္းလက်္ာ၀ယ္
သက်ာႏြယ္ရုိး၊ဘုန္းတန္ခုိးျဖင့္
ျဖန္႔မိုးသစၥာ၊ျပည္ျမန္မာ၀ယ္
ေကာင္းစြာဘ၀၊ျဖစ္လာၾကသည့္
အုိ....ခ်စ္ႏွမအေပါင္းတုိ႔.........။
ခုေခတ္ခုခါ၊သမယာမယ္
မိစၦာမ်ိဳးျခား၊တုိင္းတစ္ပါးတုိ႔
က်က္စားျမဴးေပ်ာ္၊တုိ႔ေျမေပၚမွာ
က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကား၊ေသြးအသားကုိ
၀ါးမ်ိဳစားေသာက္၊သူတို႔ေရာက္ျပီ.....။
အမ်ိဳးဘာသာ၊သာသနာကုိ
မိစၦာမီးျမိဳက္၊သူတို႔တိုက္ျပီ.......။
သာကီေသြးႏွစ္၊မ်ိဳး၊မ်ိဳးအစစ္ကုိ
ဆုိးညစ္ေသြးေႏွာ၊သူတုိ႔ေရာျပီ......။
ဇရပ္တန္ေဆာင္း၊ေစတီေက်ာင္းႏွင့္
ဂူေခ်ာင္းပုထုိး၊တုိ႔လူမ်ိဳးကုိ
ေငြၾကိဳးရစ္တုတ္၊သူတုိ႔ခ်ဳပ္ျပီ.......။
မ်ိဳးဟုန္မာန္ျမင္႔၊ဂုဏ္အဆင္႔ႏွင့္
ထယ္၀င့္လွပ၊ အုိ....ခ်စ္ႏွမတို႔.......၊
`ေျမမ်ိဳလုိ႔ လူမ်ိဳးမေပ်ာက္
လူမ်ိဳမွ လူမ်ိဴးေပ်ာက္`ဟု
ဆုိေလ်ာက္စကား၊တုိ႔ဘုိးဘြားတုိ႔
မိန္႔ၾကားဆုံးမ၊ထားခဲ့ၾကျပီ.......။
သာကီႏြယ္စုိး၊တုိ႔အမ်ိဳးဟာ
ေသြးဆုိးမေႏွာ၊မေရာေသြးညစ္
ျဖဴသစ္သန္႔ရွင္း၊မ်ိဳးတူခ်င္းသာ
ေပါင္းဖက္ပါ၏......။
ဘာသာအယူ၊အတူတူခ်င္း
ေပါင္းဖက္ျခင္းျဖင့္
လင္းလက္ေရာင္၀ါ၊မ်ိဳးဘာသာကုိ
ရွည္ၾကာေစာင့္ေရွာက္၊စည္းမေဖာက္ပဲ
ထြန္းေတာက္အေမြ၊ထားခဲ့ၾကပါေလ........။
No comments:
Post a Comment