အလြမ္းတေစၦ

ညေတြက

တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာ

အပ္က်သံမွ် မၾကား။

အရိပ္ လိုလို
အေရာင္ လိုလို
ဂေယာင္ေျခာက္ခ်ား ေဆးသားမ်ား
အေမွာင္နံရံမွာ
လိုင္နာဆြဲ , ကန္႔လန္႔ေျပး , လႈပ္ရွား။

ဗူးေလးရာ
ဖရံုဆင့္ ေသာကတစ္ပိုင္းနဲ႔
ရင္ထဲမွာေတာ့ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲ
စိတ္က
စိတ္ကိုတန္ျပန္လႊမ္းမိုးျခင္း အသိုက္ထဲ
တိုးလိုးတန္းလန္းေဝဒနာေတြ
သက္ငင္ ေျပးလႊားေစခဲ့။

စိတ္နဲ႔မကပ္တဲ့ ကိုယ္
ကိုယ္နဲ႔မကပ္တဲ့ စိတ္
ပစၥဳပၸန္ အတိတ္
ႏွစ္ဖက္နင္းေလွနံပုံရိပ္မ်ား
ညကိုငုံရင္း ဝါး မ်ိဳ
ရြတ္က်တိုင္းရွင္မည့္ ပင္ပ်ိဳအလြမ္းမ်ား
တေစၦတစ္ေကာင္အလားေပါ့
ငါ့ညေတြကို ယိမ္းႏြဲ႔ေျခာက္ခ်ားေစခဲ့။

သတိနဲ႔မကပ္တဲ့
အသိတရားေလးတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔
"ပဗၺာဇနီယ"ၫွပ္မရတဲ့ ဒီတေစၦ
ညတိုင္း
ေျခာက္ေနေတာ့မွာလား မိငယ္။

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)
၂၄-၆-၂၀၁၃(ည=၁၁း၁၁)

ေတာင္စဥ္ေရမရ

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟန္လွၿပီအထင္နဲ႔

ကန္ကန္ခ်ေနမိတဲ့ အေတြးေတြ

ဆက္ဆက္ယုိ ဖိတ္စင္ေနသမွ်

ငါ့အိပ္မက္ဆိုးနဲ႔ ငါ

မၾကာမၾကာ ရန္ျဖစ္ေနရဦးမည္ ထင္...!

 

မလာခ်င္ပါဘူး .. မလာခ်င္ခဲ့ဘူးေလ

ခက္ေနတာက လြတ္လပ္ေနတဲ့အေတြး

အျငိမ္မေနဘူး

ေရွာက္ေရွာက္ေျပးတယ္။

 

ခက္တယ္

ထိလြယ္ရွလြယ္ေသာကက

ျမင္ျမင္ရာမွန္သမွ်လွမ္းဆဲြလို႔

ဒီလိုနဲ႔ပဲ

(...ကြ်န္ေတာ္...)

ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး အိပ္မက္ေတြနဲ႔

လုံးေခ်ရႈပ္ေထြးေနမိတယ္ အေမ။

 

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

မိတၱဴ

ေကာက္ေၾကာင္းေလးတစ္ခုပါပဲ
ရင္ထဲမွာၿမဲေနတဲ့ ပုံရိပ္
ငါ့အလြမ္းကို ဖိတ္စင္ေစခဲ့သူ။

ၾကည္ျဖဴမလား,မၾကည္ျဖဴမလား
လုံးလုံးလ်ားလ်ားမသိခင္ေလး
အေဆြးက
ရင္ထဲကို ေဆး ခ်ယ္ လုိ႔
”လြမ္းေစေတာ့ရယ္”
ရည္ရြယ္ရင္းလား။

ႏွလုံးသားကမသိလုိက္မသိဘာသာ
ေနတက္ခဲ့ရင္ ေကာင္းမယ္။

ခုေတာ့ ...
ခံစားလြယ္တက္သူ မဟုတ္ေပမယ့္
ဒီ ခံစားခ်က္ကိုေတာ့
မေခ်ဖ်က္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။

ခပ္ေရးေရးပါ
ဒါေပမယ့္ .. အဲဒီပုံရိပ္
လြမ္းတုိင္း
ႏွလုံးသာမွ ဖိတ္ စင္ လြင့္ က်လုိ႔
ငါ့ကို
ေ၀ဒနာေတြထဲ ဆြဲဆြဲခ်သြားတယ္။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)
၄-၆-၂၀၁၃ (ည=၉း၅၁)