ေ၀ဒနာလူ
ေရွာင္လည္း မေ၀း
ေျပးလည္း မလြတ္
သမုဒိနစ္ကၽြံ
အလြမ္း၀န္ပိ
အကၽြမ္းတ၀င္ရွိေန...။
အျမင္,အၾကား
ခံစားသိ,အေတြး
တေရးေရးထင္
သူ႔အသြင္သူ႔စကား
ျမင္ေယာင္ၾကားမိ
ေဆြးရင္ပိေန
ေျမ႔ေျမ႔ေက်ေပါ့။
ေတြ႔...ေတြ႔ေလမလား
ေမွ်ာ္လင့္အားႏွင့္
ေန႔...ေန႔ေတြကုန္
ရင္ေမာရုံပဲ
ေ၀းေနဆဲေလ...။
ေမွ်ာ္လည္းမလာ
ရွာလည္းမေတြ႔
ျပန္လည္းမဆုံ
ရင္အုံႏြမ္းခ်ိ
အလြမ္းမိမႈိင္း
သတိရတုိင္းေစ
တမ္းတေနမိ
သူမသိ.....။
No comments:
Post a Comment