ၾကယ္ေပ်ာက္ေသာည၊လကမသာ
အၾကင္နာမဲ့၊တိမ္မႈိင္းဖဲြ႔ျငိွဳး
ေရႊမုိးထုိးရြာ၊ဘယ္တြက္တာလည္း
ေ၀ဒနာမစဲ၊ဒဏ္ရာသဲထ
အလြမ္းစေႏွာင္၊ေသာကေတာင္ျဖစ္
ထင္က်န္ရစ္ျပီ။
တစ္ခါဆီည၊ယာယီခဏၾကံဳ
ရင္တြင္းခုန္လွ်က္၊အေမ့ခက္သည့္
မုိးေႏွာင္းပုံျပင္၊ေက်ာင္းပိတ္စဥ္ေပါ့
ဧရာေရတက္၊ေသာင္ယံထက္လမ္း
လည္းကၽြန္းနန္းေပၚ၊ရႊင္လန္းေပ်ာ္ေမြ႔
ေပါင္းမိတ္ေတြ႔ဆုံ၊အၾကည့္စုံယွက္
အတိတ္ရက္ည၊ထုိခဏကုိ
ကြယ္....ေမ့မရျပီ၊တမ္းတသည္ေလ
`လြမ္းလွသူ`ဟု ဆုိမည္လား.....? ။
အၾကင္နာမဲ့၊တိမ္မႈိင္းဖဲြ႔ျငိွဳး
ေရႊမုိးထုိးရြာ၊ဘယ္တြက္တာလည္း
ေ၀ဒနာမစဲ၊ဒဏ္ရာသဲထ
အလြမ္းစေႏွာင္၊ေသာကေတာင္ျဖစ္
ထင္က်န္ရစ္ျပီ။
တစ္ခါဆီည၊ယာယီခဏၾကံဳ
ရင္တြင္းခုန္လွ်က္၊အေမ့ခက္သည့္
မုိးေႏွာင္းပုံျပင္၊ေက်ာင္းပိတ္စဥ္ေပါ့
ဧရာေရတက္၊ေသာင္ယံထက္လမ္း
လည္းကၽြန္းနန္းေပၚ၊ရႊင္လန္းေပ်ာ္ေမြ႔
ေပါင္းမိတ္ေတြ႔ဆုံ၊အၾကည့္စုံယွက္
အတိတ္ရက္ည၊ထုိခဏကုိ
ကြယ္....ေမ့မရျပီ၊တမ္းတသည္ေလ
`လြမ္းလွသူ`ဟု ဆုိမည္လား.....? ။
No comments:
Post a Comment