ေ၀းလြင့္ခရီးရွည္
ျပဳံးထားတာပါ
ဒါေပမယ့္.....
ႏွလုံးသားကငုိေနတယ္။
သံစဥ္ေတြနဲ႔ဘ၀
ကာရံမညီမွ်တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ႏွယ္
အဓိပၸါယ္ရွိဖို႔ရုန္းကန္ေနရတယ္။
အမုန္းရဲ႕ဒဏ္ေတြထိပါး
ဘ၀ရဲ႕"ဟန္"ယုိင္မသြားေအာင္
အားထုပ္ရင္း.....
ေျဖးေျဖးျခင္းေ၀းသထက္ေ၀း၊
ေနာင္ေရးမေသခ်ာတဲ့အနားသတ္မ်ဥ္း
ႏွလုံးသားနဲ႔ရင္းျပီးဆြဲခဲ့ရ။
ျပန္ဆုံဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္္သည့္ ဘ၀
"အလြမ္း"တစ္ခုတည္းကုိသာ
ကူကယ္ရာအျဖစ္ဖမ္းဆြဲထားလုိက္ရတယ္။
ခြင့္ျပဳခ်က္မဲ့ မ်က္ရည္ေတြ
ပါးျပင္ေပၚစီးေနမွ
ငါ...သတိရလုိက္တယ္
ေ၀းကြာမည့္မနက္ဖန္
ထၼင္းလုံးတေစၦဟန္နဲ႔ေျခာက္လွန္႔
ႏွလုံးသားမွာပူးကပ္ပါလာခဲ့တယ္ ဆုိတာေလ...။
No comments:
Post a Comment