မန္းေျမမွာ
အလြမ္းေျပရာေလွ်ာက္သြားရင္း
ကုသုိလ္ေတာ္ရင္တြင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရ။
ထုိေရာခဏ
ေလေပြေစ ပန္းခေရေဖြး
ယုယေထြးေပြ႔ထူ
ေကာက္သူရယ္မ်ား မသီကုံးအားခဲ့။
ပန္းခေရေဖြး
လက္မွာေထြးဆုပ္ယူ
အေဆြးပူကုန္ေစညႊန္း၊
ေစတီထံ၀ဲယာႏွံ႔
က်ဲကာျပန္႔ ျဖန္႔ခင္း
စိေႏၱထံေလွ်ာက္ပန္သြင္းတယ္
အလြမ္းျဖင့္သံသရာမယ္
ေနာင္၀ယ္ မက်င္လည္ရလုိေၾကာင္း......။
No comments:
Post a Comment