၀ဲကုတ္ရင္း ၿမိဳ႕ျပသီခ်င္းဆုိေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္

တရိပ္ရိပ္တက္ေနတဲ႔
ကာလေပၚမုိးေရစက္တုိ႔ၾကားမွာ
သူက မရႈ႕သာမကယ္သာ နစ္ျမဳပ္။

လႈိင္းလုံးတို႔တအိအိၿပိဳေနတဲ႔ ပင္လယ္တစ္စင္းလုိလို
ျမဴဆုိင္းေနတဲ႔ေကာင္းကင္တလင္းလိုလို
သူ႔မွာ အသက္ရွဴဖုိ႔အခ်ိန္က မရသေလာက္။

ထိုးေဖာက္လာလုိက္သည့္ျခစားအခင္းအက်င္း
သူ႔ကုိ နင္းနင္းထားလိ႔ုမ်ားလား
သူ႔မွာ ကာကြယ္မႈထက္
ခုခံျခင္းသာမၾကာမၾကာ ျပဳလုပ္ေနရ၊

ဒီလႈိင္းေတြကလည္း တရိပ္ရိပ္
ျမဴခုိးေတြကလည္း အလိပ္လိပ္
အထိတ္ထိတ္အပ်ာပ်ာနဲ႔ ပ်ာယာခတ္ေနရ၊

ေခတ္ကာလသားသမီးေတြကို
တစ္မီးနစ္တစ္ေယာက္ေမြးေပးေနရလုိ႔
သူ႕မွာ ဘုိးေမြဘြားေမြေတာင္ ေပ်ာက္လုမတက္
ေရွ႕ဆက္ဖုိ႔ အားကုိမနည္းေမြးေနရတယ္။

တုိးတက္ေနတဲ႔ေခတ္မ်ား
ၾကည့္စမ္းပါဦး
မီးခိုးလုံးေတြ အလိပ္လိပ္
မီနီစကပ္ေတြ ၾကပ္ၾကပ္သိပ္
ကိုယ့္လမ္းကုိေတာင္ တထိတ္္ထိတ္ေလွ်ာက္ေနရ၊

ကုိယ္ဝတ္မလုံမလဲနဲ႔ ေခတ္မွာ
သူ႔ခမ်ာ စာရိတၱကုိလုံေအာင္ဖုံးေနရတာနဲ႔တင္
ေက်ာမလုံရင္မလုံ ျဖစ္ခဲ့ရ၊

အသက္ရွဴသံျပင္းလာသည္ႏွင့္အမွ်
သူ႔ ညေတြက ယိမ္းထိုးကလုိ႔
တိုး တိုး သြားလုိက္ၾကတာ
နီယြန္ျပာျပာနဲ႔လမ္းမေတြသာ
တျဖည္းျဖည္း မ်ားမ်ားလာတယ္
သူ႔မွာ ...
ခုထိ ကူကယ္ရာကမေတြ႔ေသးဘူး။

ေရေဆးငါးႏွယ္လွေနတာေလး တစ္ခုက
ျမစ္ညာကသူ႔ပုံရိပ္ တစ္ခ်ိဳ႕
ေလၫွင္းတို႔ကုိ သယ္ယူေဆာင္က်ဥ္းေပးေနတာေပါ့။

ဆည္းဆာႏွစ္ခုရဲ႕ ေရာင္ျခည္က
သူ႔ပုခုံးမွာ ေမးတင္တိုင္း လွလို႔
ေရႊအုိေရာင္ျမစ္မင္းနို႔တို႔ကုိေငးေမာဆဲ၊

ဒဂံုက ရန္ကုန္္တျဖစ္လဲ
သူ႔မွာ ဘဝင္ျမင့္ဝဲမေပါက္ဘူး
သူ႔လမ္းသူ သူေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္.....
ေခတ္ကာလဝဲအစြဲမွာ
ဒဂုံတျဖစ္လဲ ရန္ကုန္က
ကုတ္ေလယားေလနဲ႔ကုတ္ေနဆဲပါေလ
အေတာမသက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ဝဲအစိုေတြမ်ားစြာႏွင့္...။ 

    ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

၀ါးစည္းေလးေတြ မေျပေစခ်င္

ေနက
ေန႔ကိုစားတဲ့ကိန္းေတြထဲ
ညက လကိုထမ္းရင္း လမ္းသလား၊

လက
ညကိုစားတဲ့ကိန္းေတြထဲ
ေန႔က
ေနကိုထမ္းရင္း လမ္းသလား၊

အခ်င္းမမ်ားၾကပါနဲ႔
ေလာကကုိက
လမ္းသရဲဆန္ဆန္ကကြက္နဲ႔
ဆုိင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္
အေရးအခင္းေတြ
ထထျဖစ္ေနတဲ့ ေလာက
ေသာကေတြမ်ားတုိင္း
စိတ္တုိလက္ရ ျဖစ္ေနရင္
က်ဳပ္တုိ႔ေတြ
ဘယ္ ...
စည္းလုံးျခင္းလြင္ျပင္ဆီ ေရာက္မလဲ။
ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)
၂၆-၅-၂၀၁၃ (ညေန=၅း၄၅)

အထီးက်န္မိုး ( ၂ )

မက်ေစခ်င္ပါဘူး

မ်က္၀န္းကိုစြတ္စုိၿပီးမွ

အထင္ကရျဖစ္မည့္ မိုး

ဘယ္တိမ္ဆုိးေၾကာင့္မွ မရြာေစခ်င္ဘူး။

ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေပါ့

ေသာကကို ေဒါသတႀကီးျဖစ္ေစၿပီးမွ

ၫႈိးခြင့္ရမည့္ တိမ္

ေဟာ့ဒီ မ်က္၀န္းအိမ္မွာ

ဘယ္ကံၾကမၼာေၾကာင့္မွ

အုံ႔စိုင္းတာ မခံခ်င္ဘူး။

ဒါေပမယ့္ ...

ရင္ကိုရစ္သုိင္းလာတဲ့ အလြမ္း

တစ္ဖတ္သက္ဆန္ ကၽြမ္းေျမ႕ေစသမွ်

(... ငါေလ ...)

တစ္ခဏေတာ့ ငိုပါရေစ မိငယ္။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

ေ၀းကြာျခင္းေ၀ဒနာ ( ၃ )

လသာစဥ္ခုိက္
လေနာက္လုိက္၍
ညဥ္႔၌ ေမွ်ာ္မိေလသည္ ခင္။

ေနသာစဥ္ခိုက္
ေနေနာက္လုိက္၍
ေန႔၌ ေမွ်ာ္မိေလသည္ ခင္။

ေန႔စဥ္ညတုိင္း
ရင္ရိပ္မႈိင္းၫို႕
အလြမ္းတုိ႔ ျပည့္
လြမ္းလုိ႔ ေမ့မူး
လြမ္းဖုိ႔ လူျဖစ္ဦးမည္ ခင္။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)
၂၆-၅-၂၀၁၃ (နံနက္=၁၀း၀၀)

ေႏြေႏွာင္းဒဏ္ရာ

ရုတ္တရက္ ဘာေျပာရမယ္ မသိ
ေရးဆြဲထားၾကည့္သမွ်
အနာဂါတ္ပုံေဆာင္ခဲမ်ား တစ္စစီ တစ္ပုိင္းစီ
အစီအရီ ၿပိဳက် ပ်က္စီး
ၿပီတီတီနဲ႔ ၿပီးေရာတဲ့လား - ? ။

"ဆက္ရန္မရွိေတာ့လုိ႔ပါ" တဲ့
ဒီစကားနဲ႔
ေ၀ဒနာမ်ားစြာ
အခန္းဆက္ေျခရာထြင္ ခ်န္ရစ္ခဲ့ ... ၊

မျဖစ္ ျဖစ္သလုိ နားလည္ေပးဖုိ႔
အားအင္တုိ႔ ႏွလုံးသားထံပုိ႔ၾကည့္တယ္
ဒါေပမယ့္ .....
ျငင္းဆန္ေနတဲ့မသိတရား အၾကည့္မွာ
အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ေခါင္းငုတ္လုိ႔
ေ၀ဒနာက
က်ဴငုတ္ပမာအညြန္႔တလူလူတက္ဆဲ ... ၊

ကံနည္းရာၾကမၼာငင္ျခင္းလား
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔လြဲရတဲ့ အထဲ
ေမာ္ၾကည့္မိတဲ့ ေကာင္းကင္က
ညိဳမဲအုံ႔ဆုိင္းလုိ႔
၀မ္းပန္တနဲ သဲသဲလႈပ္ငုိေနခဲ့ ... ၊

ဥၾသလည္း မရွိေတာ့ၿပီ
ပုရစ္တုိ႔လည္း ရုိးတံရင့္လို႔
ရြတ္စိမ္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ၾက
ပိေတာက္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ပြင့္ဆဲ
ခပ္လွမ္းလွမ္းက လမ္းမထဲ
ေ၀့၀ဲလွမ္းအၾကည့္
မညီတဲ့သီးကင္းပြင့္ခ်ပ္တုိ႔နဲ႔
တမာတစ္ခ်ိဳ႕ ေ၀လို႔ ... ေၾကြလုိ႔
ေႏြကိုစြန္႔ဖုိ႔ စုိင္းျပင္လွ်က္ ... ၊

ရင္အထက္
ပင့္သက္တစ္ခု လႈိက္တက္လာတယ္
ဆြဲဆန္႔ထားခ်င္တဲ့ ဆႏၵတုိ႔က
ေျမသင္းနံ႔ေျခဖု၀ါးမွာ ကပ္ပါးခုိလုိ႔ ... ၊

ေႏြႏွင့္အတူ
သူ ...
ငါ့ကို ခ်န္ သြား ၿပီ ... ။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)
၉-၅-၂၀၁၃ (နံနက္=၉း၂၀

 

ဖ်က္ပိုး

အေဖ ျမန္မာ
အေမ ျမန္မာ
နင္ ျမန္မာ

ရင္ဗလာ ေက်ာကြက္
အရွက္ပ်က္ ျမင္ကြင္း
 

အဲဒါ ...
ျမန္မာ့ရႈခင္း မဟုတ္ဘူး ။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)
၂၃-၅-၂၀၁၃ (ည=၇း၄၅)
ေျမာက္ဥကၠလာ မီးပြိဳင့္ 

 

သမင္လည္ျပန္ တမ္းခ်င္း

ဘာမွေတာ့ မဆိုင္ဘူး

အမွတ္တမဲ့ၾကည့္မိတဲ့လည္ျပန္မွာ

ဒီအၾကည့္က

ခြါမရေတာ့ , ကြာမက်ေတာ့ ။

'သတိတရ'ဆိုရေလာက္ေအာင္
အမွတ္သညာက
ေတ့ေတ့ဆိုင္ဆိုင္ မွတ္မွတ္သားသား
မွတ္ထားတာ မရွိခဲ့ ။

ဒါေပမယ့္ .....
ၾကည့္လုိက္မိတဲ့ ဒီေနရာ
ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔
ယုိင္တဲတဲခုံတန္းလ်ား တစ္လုံး
ကပုိကရို မႈန္သိုသိုမ်က္ဝန္း တစ္စုံ
ရင္အစုံကိုယက္ယွက္
လက္ယက္ေခၚငင္ျခင္း ခံခဲ့ရ ။

တမ္းတလုိ႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး မိၫို
ဒါေပမယ့္ .....
ဒီလမ္းကိုႀကံဳတိုင္း
ဒီခုံနဲ႔မ်က္လုံးဝိုင္းေလးကို
(... ငါေလ ...)
လည္ျပန္ကသိုဏ္းေလး ရႈ႔ေနမိတယ္ ...။

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)
၁၀-၅-၂၀၁၃(ည=၁၀း၀၉)

လမိုက္ဘ၀

ညက ညကုိဝါးမ်ိဳဖို႔ အားထုပ္ေနခ်ိန္

ဘဝရဲ႕ ထားသလိုမျဖစ္တဲ့အၾကာင္း

ေတြးေနမိ

ေရေရရာရာမသိမႈမ်ား

ေရရာျခင္းမရွိေသးသည့္

ဘဝ၏ခါးမွာ

ခါးတင္ခြအထုိင္ခိုင္းထားရင္း

ျပည့္စုံျခင္းဆီ ပ်ံသန္းဖို႔

ငွက္တို႔ရဲ႕ အားအင္မ်ိဳး

ေမြးဖြားဆဲပါ

'ေတြ႔မလား' စိတ္ကူးက

ေန႔,ညေတြၾကားမွာ လူးလြင့္လုိ႔

ေရွ႕ ျဖစ္တို႔အေၾကာင္း ေငးေမာ

မတည္ၿမဲျခင္း သေဘာကို

သေဘာတက်မရွိသလုိမ်ိဳး

မ်က္မုန္းက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔

မ်က္ေထာင့္နီမ်က္ေစာင္းခ်ည္း

ထိုးထိုးၾကည့္မိ

မသိမႈတိုင္းသာ'အဝိဇၨာ'ဆိုရင္

အဲဒါ ... ေသခ်ာပါတယ္

ဘဝက

ညလိုအမဲေရာင္မွာေပ်ာ္ေမြ႔ဆဲ ဆိုတာ

ကလင္(န္)ဒါၾကည့္စရာမလိုဘူး ။

 

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

၁၃-၅-၂၀၁၃ (ည=၁၀း၄၉)

ခြင့္

အႏႈိးခက္တဲ့ မနက္ကုိ

မိုးတစ္စက္က မ်က္ႏွာသစ္

မလုပ္မျဖစ္ မျဖစ္မေနထဲက

'ဝမ္းေရး'ကိုလက္ေဆးခူးစားဖို႔

ကၽြန္ေတာ္

နံနက္ခင္းထမင္းဝိုင္းနား

အခန္႔သင့္ထုိင္မိလွ်က္သား ျဖစ္ခဲ့၊

ေျပးေျပးလႊားလႊားသုိင္းဖက္လာတဲ့

မုိးသက္ေလေျပေျပျပစ္ျပစ္မွာ

သစ္တန္းတုိ႔ခမ်ာ ဦးႏွိပ္

သက္ျငိမ္ဆိတ္ ခက္မျဖာေနလိုက္ပုံမ်ား

လမ္းတုိ႔ေတာင္လြမ္းေပ်ာ္ဖြယ္ၾကီး အတိ၊

တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္

စည္းေတာ္ စည္းလိုက္သံနဲ႔

အိမ္မိုးက သြပ္တုိ႔အထံမွာ

နား၀င္ပီယံက

သာသလုိလုိ မသာသလုိလုိ

ရႊဲရႊဲစုိသစ္အုိပင္တုိ႔ကို ေငးလုိ႔၊

ေရေဖြးေဖြးနဲဲ႔

ကြင္းလမ္းမကို ၾကည့္ရင္း

သက္ျပင္းတစ္ခ်က္

ခပ္တုိးတိုး ခုိးလွ်က္ ခ်ေနမိ၊

ဒီေန႔

ပ်က္ကြက္စာရင္းနဲ႔

ခြင့္ တစ္မနက္တင္ဦးမည္....။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

၁၅-၅-၂၀၁၃ (နံနက္=၉း၂၅)

ဆင္ေျခဖုံး

ရယ္သံမ်ား ေမာသံမ်ား

ေအာ္သံမ်ား ဟစ္သံမ်ား

ဆဲသံမ်ား ဆိုသံမ်ား

ေနစား,ေလစား ဘဝမ်ား

ေရျခား,ေျမျခား အနာဂါတ္မ်ား

ထုိးထိုးေထာင္ေထာင္ လမ္းမမ်ား

က်ီးတိေၾကာင္ေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား

မညီမညာ ပုံရိပ္မ်ား

မပီတပီ ေရာင္စုံမ်ား

လိမ္း က်ံ ခ်ယ္ သ

နင္ပဲငဆ အုပ္မိုး ၿပိဳက်

(... သူ႔ ခမ်ာ ...)

မဝတဝ အသက္ကို

ခပ္မွ်င္မွ်င္ေလး ရူေနရတယ္...။

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

၁၅-၅-၂၀၁၄ (ည=၉း၁၇)

ခရီးသြား စိတ္ကူး

လေရးေကြးေကြးနဲ႔ ညက

ငါသြားရာေနာက္

တေကာက္ေကာက္ လိုက္လို႔

အိ္ပ္ငုိက္မျဖစ္တဲ႔ ခုံက်ဥ္းထဲ

တအိအိတျငိမ့္ျငိမ့္ခုတ္ေမာင္းဆဲကားေပၚ

အေတြးတို႔ေခၚရာ ေမ်ာပါေမွ်ာ္ရင္း

လိုက္ခဲ႔ ။

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္

ရႈိက္တက္လာတဲ့ ေလေျပ

တစ္ခါတစ္ခါ

ေကြ႔ဝႈိက္သြားတဲ့ ဟုိင္းေဝး

စိတ္ထဲမွာရႈပ္ေထြးေနတဲ့ အေတြးရပ္ဝန္း

စိမ္းစိုၫိႈ႔မိုင္းေသာ ဝဲယာ

မသာတသာ လေရး

မ်က္လုံးေမွးလိုက္လာသည့္ ခရီးသည္တစ္ခ်ိဳ႕

ျမင္ကြင္းတုိ႔

ဟိုဟိုဒီဒီလြင့္ေမ်ာရင္း

အျမန္ယဥ္ရင္တြင္းေခြလွ်က္

ေမြရပ္သို႔အျပန္ခရီးကိုႏွင္

မနက္ျဖန္ေနမျမင္ခင္ေပါ့

ကြ်န္ေတာ္

အေမ့ရင္ကို ေျပးဝင္ေပြ႔၍ဖက္ဦးမည္။

ခ်စ္လိမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

 

လြမ္း

မေက်မလည္ျဖစ္တိုင္း

ၫႊတ္ကိုင္းက် စူ

ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးရဲ႕

အနားကို ကိုက္

ဂ်ီတိုက္တက္တဲ့ မင္းအက်င့္

ေတြးမိတိုင္း

နင့္ေနေအာင္ လြမ္းတယ္။

 

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ရယ္ေမာတိုင္း

ႏုပါးျပင္ ႏူးည့ံည့ံ

ခ်ဳိက္ခြက္ႏုေသြး

သြားတက္ေလးနဲ႔ မင္းဟန္

ရယ္ေမာသံ ၾကားတိုင္း

(...ရင္က...)

ရုန္းမရေအာင္ ဝုန္းဒိုင္းဆန္

မလွန္ႏိုင္ပဲ လြမ္းတယ္။

 

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ရႊေမွ်ာင္)

ေမ်ာလြင့္ျခင္း

စိတ္တစ္ခုကိုအလြတ္က်က္ဖို႔
စိတ္တူကိုယ္တူစားက်က္ထဲ
စိတ္ေတြကို လႊတ္ေက်ာင္းေနမိတယ္
စိတ္ကူးနဲ႔ဘဝေတာ့
တစ္ထပ္တည္းမက်ေသးဘူး အေမ။

ကိုယ့္အသိုက္ထဲ
ကိုယ္လိုသလုိေရးးဆြဲထားသည့္
ဥပေဒသေတြနဲ႔
ဘာသာေကာက္ခ်က္ခ်ရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာကို
လိပ္စာတပ္ၾကည့္တယ္
မကြ်မ္းက်င္တဲ့သံယံဇာတကို
သြင္းကုန္ထုပ္သလုိပါပဲ အေမ
ကြ်န္ေတာ့္မွာ
ဆုံးရႈံးမႈ ဒဏ္ရာအနာအေဖးေတြနဲ႔။

အိပ္မက္နဲ႔
လိုက္တမ္းသက္သက္ေဆာ့ေနရသလိုမ်ိဳး
ေျပးဖို႔အရွိန္ကမရသေလာက္
သူ႔ေနာက္ကိုခ်ည္း လိုက္ေနရ
အလိုျပည့္မႈနည္းနည္းအတြက္
အက္ကြဲေက်မြခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြ
ေနာင္တမွန္ထဲ ပုံေနမွ
သတိရလိုက္မိတယ္ အေမ
တစ္ခ်ိန္တုန္းကအခ်ိန္ေတြ
ႏွေမ်ာဖို႔
တကယ္ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း။

ဒီလိုနဲ႔
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေခါင္းစဥ္္ေအာက္မွာ
စိတ္ကူးတဲ့ရာေနာက္လိုက္ရင္း
ေပစၥကၡအခင္းအက်င္းထဲ
ကြ်န္ေတာ္နဲ႔စိတ္တူကိုယ္တူေတြကိုပဲ
ရိတ္သိမ္းဖို႔
(... ကြ်န္ေတာ္ ...)
အားထုပ္ေနမိတယ္ အေမ...။

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

၁၇-၅-၂၀၁၃ (နံနက္=၉း၃၀)

အရည္မရ အဖတ္မရ

ညေနခင္းက
ပုဇြန္ဆီေရာင္လည္ဆြဲနဲ႔
ခပ္ရဲရဲ လွလို႔ ... ၊

ကမ္းပါးစ အစြန္းမွာထိုင္းရင္း
စိတ္လြတ္လက္လြတ္
စိတ္ကို လႊတ္ခ်လိုက္တယ္။

လြင္ေနတဲ့ တိမ္ေတြ
အျငိမ္မေနတဲ့ စိတ္ကူး
ေတာင္ေလကလည္း ျဖဴးျဖဴးတိုက္လို႔
ေမာဟုိက္ဖို႔ သတိမရမိဘူး။

အစုန္,အဆန္
သေဘၤာ,သမၺာန္ အခ်ိဳ႕
ဇင္ေယာ္တို႔ အဝဲအပ်ံနဲ႔
ျမစ္မင္းက
သ႔ူရုပ္,သူ႔ဟန္ ပီသဖို႔
စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ ရုန္းကန္လွ်က္၊

ဝန္းက်င္ကိုေတာင္ ငဲ့မၾကည့္မိဘူး
ကမ္းနဖူးအတိုင္း လုိက္ခဲ့မိ
အမည္မသိအရာေတြက
"ေဝဒနာ"ဆိုၿပီး
ရင္ထဲကို လာလာေခြသြားတယ္။

စိတ္ေစရာေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔
ဖိနင္းခဲ့တဲ့ ေျခရာတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း
ႏွလုံးသားကို ခပ္ဆက္ဆက္ေလး
ေျခေဆာင့္ဖေနာင့္ေလး
ေပးသြားရဲ႕၊

ေခါင္းငုတ္လိုက္ေခါင္းေထာင္လိုက္နဲ႔
လတာျပင္ကို ဦးခိုက္ရင္း
ငိုက္ငိုက္ ဆင္းသြားလိုက္တာ
ခြပ္လက္စမ္းေနတဲ့ ၾကက္တစ္ေကာင္ႏွယ္
လိႈင္းတို႔က
ခုန္စြ ခုန္စြနဲ႔ရယ္ေလ...။

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

ေလာကထဲမွာ

အပယိကေတြၾကားထဲမွာ
ဘဝ အသိေတြမမွားဖို႔
ခဏခဏရႈေနမိတာက
အသက္ရူသံ မွန္၏ မမွန္၏ ။

လွန္ၾကည့္လိုက္ ေလွာၾကည့္လိုက္နဲ႔
ေမာဟ စည္းဝါးတိုက္ရင္း
ေလာကဓံဇာတ္လုိက္က
ေက်ာမွာ ရင္မွာ
သူ႔ ေျခရာခ်ည္း
ေဆးရင္း ေက်ာရင္း
ေဆးေက်ာလို႔မႏိုင္တဲ့ စိတ္က
ေနာက္ တစ္ခါ ၾကည္ တစ္လွည့္
ညီ တစ္လွည့္ ေကာက္ တစ္ခါနဲ႔
ေပေပေတေတ ငေတဇာတ္ခင္း
ပ်က္ရင္း ျပင္ရင္းနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္
ေရွ႕ဆက္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနပါေၾကာင္း ... ။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္) 

ယုန္ထင္ ေၾကာင္ထင္နဲ႔ ၿခဳံကိုျမင္တုိင္း ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းေနမိတယ္

ဒီေနရာ
ေရခံေျမခံေတာ့
သိပ္မေကာင္းခဲ့ဘူး အေမ။

ျဖတ္သြားျဖတ္လာ
အေရာင္ေတြမွာ
အာရုံက
ယုန္လိုလို ေၾကာင္လိုလို
ထင္မိမွား။

သိမႈနဲ႔မသိမႈၾကားက
"စည္းကမ္းတက်" ဆိုတာကို
စနစ္တက်ျဖစ္ဖို႔
အားထုပ္ႀကိဳးစားေနရတာနဲ႔
မသိလိုက္ဘာသာေတြလဲ
အေတာ္မ်ားခဲ့ေပါ့ အေမ။

ၿခံဳနဲ႔ယုန္ပဋိပကၡမွာ
ဘယ္သူ ကတရားခံ
ဘယ္သူက တရားလို
ၿခဳံကို အျပစ္ဆိုရမလား
ယုန္ကို အျပစ္ဖိုရမလား
ဝင္သူနဲ႔ခုတ္ထြင္ရွင္းသူၾကား
ဗ်ာမ်ားေနတဲ့ စိတ္တို႔နဲ႔
သားေလ
ဒီၿခဳံေတြကိုပဲ
သဲသဲမဲမဲခုတ္ေနမိတယ္ အေမ။
ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)
၂၁-၅-၂၀၁၃ (ေန႔ခင္း=၂း၄၅)
ျမ ကေဖး (သာေကတ)

မီးပြဳိင့္

စိမ္းလိုက္ နီလိုက္
အဝါ တစ္ၿဖိဳက္နဲ႔
ကတိုက္ကရုိက္ လင္း/မိွန္
အာလုံး .. ကိုယ္ရွိန္သတ္
လမ္းကို
သတိနဲ႔ျဖတ္ေစသူ ။

ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)
၂၃-၅-၂၀၁၃ (ညေန=၄း၅၃)

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

ၫိႈးသြားတဲ့ ေနကို
ျပန္လြမ္းေပမယ့္
ထြက္လာမည့္ ေနေၾကာင့္
ကြ်န္ေတာ္
မငိုေတာ့ဘူး အေမ...။
ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

လူငယ္

အတၱေတြ တစ္ထမ္းတပုိးနဲ႔
လြတ္လပ္ခြင့္ရွိသေလာက္
ပ်ံတက္ခဲ့ၾက
ေျမြလို ပါးျပင္းတျပျပနဲ႔ေပါ့

ဘဝအတိုအပ်ကေတြနဲ႔
ေမာဟကို ခုခံကာကြယ္ၾက
စာရိတၱေတြ ေလာင္ၿမိဳက္ၾကရင္း
လမ္းေတြသာ တေျဖးေျဖး
ရြရြ ကြ်တ္ဆက္လာ

ရမၼတ္ကို အသက္လုိကိုးကြယ္
ဒါကို "ခ်စ္တက္ျခင္း" လို႔
ဆိုျပန္တယ္။

အိမ္ျပန္လမ္းကိုမသိတဲ့ ညမ်ား
ပိုးမႊားအႏၲရာယ္နဲ႔
အရြယ္ငယ္ငယ္
အေတြးအေခၚ ႏုႏု
စံျပဳစရာ ရွားပါးတဲ့ေခတ္ထဲ
ကမ္းကုန္ေအာင္မိုက္ခဲ့ၾက
အမိ,အဖတို႔ရဲ႕စကားမွာ
လူ႔အခြင့္အေရးကိုျပ
တလြဲ အသုံးခ်ခဲ့ၾကတယ္ ။

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

ငွက္ဖ်ား

ဒီလမ္းမေတြအေပၚ
ဒီလိုနဲ႔
ေျခက ေခ်ာ္ေခ်ာ္က်
ဂီတအေၾကာင္းဆို
ဝလုံးေတာင္
ေကာင္းေကာင္းမေရးတက္တဲ့
ကြ်န္ေတာ္
အေစးအေၫွာ္ မတည့္ တတည့္
ရစ္သံေတြနဲ႔
ဒီဂီတကို ခုံမင္
ေဟာသည္လို .. ေဟာသည္လို
"ကဗ်ာ .. ကဗ်ာ" လို႔
မၾကာမၾကာ ေအာ္ရင္း ၫွိ
ခုထိေတာ့ ဒီကီးက
စည္းမမိေသးဘူး အေမ ။
ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)

ကမ္းလြန္စိတ္ကူးမ်ား

ျမစ္ျပင္က

လႈိင္းကို ခပ္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ေမးတင္လုိ႔

ေတးယဥ္ယဥ္တစ္ပုဒ္ကို သီဆိုရင္း

ေျဖးေျဖးျခင္းစီးဆင္း...၊

အိပ္မက္တမ္းခ်င္းထဲက နတ္သမီး

လြမ္းခ်င္းထဲက မ်က္ရည္

စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္

တူးရူးကို ရြတ္လႊင့္ေနေသာ ငါ

မညီမညာနဲ႔ ေဟာဒီကဗ်ာမွာ

ေ၀ဒနာက အက္ေဆးဖြဲ႕ဖို႔

ေျပာေလာက္ေအာင္မေကာင္းခဲ့ဘူး။

ဦးေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါရင္း ျငင္းၾကည့္တယ္

တြန္းတိုက္ေနတဲ့ လႈိင္းေတြလုိလည္း

ငါက မလႈပ္ခတ္ခဲ့၊

အိပ္မက္နဲ႔တစ္သားတည္း မျဖစ္ခဲ့တာကလြဲရင္

ေရွ႕ဆက္ဖုိ႔အင္အားမ်ားစြာက

ေတ့ေတ့ဆုိင္ဆိုင္ႀကီး မလြဲခဲ့ေသးပါဘူး။

မျမဲတဲ့ ကင္းေၾကြးကင္းစားျခင္းေတြထဲ

နင္းျပားေတြလည္း ရဲရင့္လာပါၿပီ

ငါက ငါ့ကိုယ္ ငါ

ဂရုစိုက္မႈ နည္းေနေသးတာတစ္ခုေပါ့၊

ရူးမုိက္စြာခုန္ခ်လာခဲ့မိတဲ့

ေဟာဒီ ဘ၀

ဘာမွမရခ်င္ေနပါေစ

ကဗ်ာေရ ... မင္းရွိရင္

ငါ့အတြက္ အရာရာျပည့္စုံျပီ......။

 

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

ဖတ္စြတ္မိုး

ကေသာကေမ်ာေလး

အေျပးအလႊား က်လာတယ္

သူ႔အသြင္အျပင္က

ေရစီးေၾကာင္း မထင့္တထင္၊

 

ဒီေႏြလြင္မွာ အပူတစ္စ

မေျပာပေလာက္ေပမယ့္

ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ခဲ့ရတာေတာ့ 

အမွန္...။

 

အကုိင္းအခက္ က်ိဳးတုိက်ဲတဲနဲ႔

ဟုိး ... အေ၀းက ေတာတန္းထဲမွာ

သူ႔ေၾကာင့္

ရြတ္ဖ်ားဖုန္တုိ႔ စင္ခဲ့ရ ၊

 

တကယ္ကုိ ခဏေလးပါပဲ 

ရုတ္တရက္ သူအသဲမွာ

ရင္ထဲ 'စိမ့္ခနဲ' ျဖစ္သြားတယ္။

ဒါ

ကနဦး တပ္လွန္႔သံလား -?

အေတြးတုိ႔ေစစားရင္း

ဟုိ ... အာကာတလင္းဆီ

ေမာ့အၾကည့္

အုိ ... သူ႔မ်က္ႏွာ

ညိႈးေရာင္သန္းေနပါေပါ့လား...။

 

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

၁၀-၄-၂၀၁၃ (ည=၇း၃၁) 

 

ေႏြစားေသာကိန္းဂဏန္းမ်ား

သူက

သကၠရာဇ္တစ္ခုကို

ေျခြခ်သြားျပန္ၿပီ...။

 

အရုိးရင့္ၿပီး

အသားမတက္ေသးတဲ့ ဘ၀

ဒီႏွစ္ပရိေစၦဒေတြရဲ႕ အ၀ါးအမ်ိဳကိုပဲ

ခံခံေနရတယ္ ... ။

ထားသလုိေနခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး

သြားေနရက္နဲ႔မေရာက္ေသးတဲ့ ခရီးပါ

ခုထိ မိမိရရဆြဲစရာမရွိေသးဘူး။

 

သမုဒယေနာက္ၿမီးက သားေရႀကိဳးႏွယ္

ေနာက္ကိုခ်ည္း ဆြဲဆြဲငင္

ေပ်ာ္ရႊင္တစ္လွည့္ ၀မ္းနည္းတစ္လွည့္

ဇြဲနပဲနဲ႔ကို အင္တုိက္အားတိုက္

အကြက္က်က် ႏွိပ္စက္လုိ႔ ... ၊

ငါ့ရင္ကုိက ခံစားတက္ခဲ့လြန္းတာလား

ရုတ္ရုတ္သဲသဲမျဖစ္တာ တစ္ခုကလြဲရင္

ေန႔တုိင္း ေ၀ဒနာလြင္ျပင္ေတြခ်ည္းပဲေလ။

 

ဘ၀နဲ႔လြန္းဆြဲတုိင္း

ညႊတ္ကိုင္းၿပီးက်က်လာတဲ့

အဲဒီေ၀ဒနာေတြ

တစ္ေႏြၿပီး တစ္ေႏြ

ျဖတ္ျဖတ္ေနလိုက္တာ

 

ငါ့သက္တမ္းရဲ႕ကိန္းဂဏန္းေတြ

(... ခုဆုိ ...)

အေတာ္ေလး အုိဇာေနခဲ့ေပါ့ ... ။

 

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)

၁၁-၄-၂၀၁၃ (ည=၁၀း၂၀)

လြမ္းေစတီထံေတာ္ပါး

ဖန္ေနျခည္ အေ၀့အပတ္

ေျပးတက္လုိ႔ေရာက္ခဲ့သည္၊

ဆည္းလည္းသံရယ္မွ စီစီမည္

ျမစ္နဒီေသာင္းဦး

ကြန္႔ျမဴးတဲ့ ေမြသရီ ။

သမုိင္းကြဲ႔ ရာဇ၀င္ခ်ီ

ေမႊးလြန္းမည္ သူ႔ရည္စူး

ဖူးဖြယ့္ ထူးတည္၊

ျမစ္မင္းငဲ့ စံနဒီမွာေလ

သူ႔ငယ္ေဆြလာရာ လမ္း

ေမွ်ာ္မွန္းဖို႔ ရည္ ။

လြမ္းဖြယ္တဲ့ဖန္ေလသည္

ေရွ႕ကံမညီ ဘုန္းညွဳိးလုိ႔

ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႕ ထင္ေလၿပီ၊

ရာဇဌာနီ ဧကရီထိပ္ထားေပမယ့္

မတက္အားေပါ့ ကံေၾကြးမည္

ေပး .. ေပးရရွာၿပီ

ဖုန္းစားေျမမဟီ လူျဖစ္ရႈံးသည္မုိ႔ေလး ။

ကံငယ္ရယ္မွ ေခေလသည္

ေျဖ .. ေျဖမဆည္ ရတက္ပြား

ျမစ္နဒီ ဟုိ ကမ္းတစ္ဖက္ျခားဆီက

ေစာင့္စားငဲ့ ထားသက္ေ၀

မင္းနန္ရွင္ရယ္ေလ

ခႏၶာေဗြ ေျမ .. ေျမခၿပီတဲ့

ၾကား .. ၾကားရတဲ့ သတင္းကေ၀၊

(ေမႊးလြန္းငယ္ေလ)

ေဆြး .. ေဆြးရရွာေပ

ေျမခေၾကြေန ႏွလုံးရယ္နဲ႔ကြယ္ေလး ...။

စာဆုိရင္မေလ လြမ္းဖြယ္မို႔ကြယ္ေဆြး ...။

စံျပဳတင္သေလ သမုိင္း၀င္မုိ႔ကြယ္ေလး ...။

 

ခ်စ္လြမ္းေ၀(ေရႊေမွ်ာင္)