ရာသီလြဲတဲ့ အလြမ္းစ
ေဆာင္းခူးဖုိ႔ ၾကံရြယ္မွ
ႏွင္းစက္က သုန္း...။
မေျပာင္းဘူးလုိ႔ ရင္တြယ္မွ
ခ်စ္သူက မုန္း...။
ခင္တြယ္သမွ် ရႈံးတဲ့ဘ၀
အေမွာင္ကြယ္မွ လင္းတဲ့'လ'လုိ
ေနေရာင္မွာ ဒူးေထာက္
ခပ္ေရးေရးေတာင္ လင္းခြင့္ေပ်ာက္သူ...။
ဦးညႊတ္စရာ မၾကည္ျဖဴသည့္ေနာက္
ေႏြေရာက္ေရာက္ မုိးေရာက္ေရာက္
အညႊန္႔အေညွာက္ တဖန္ထြက္ဖုိ႔ထက္
ေႏြရက္မွာ မေၾကြ ၊မိုးထက္မွာ အေနရဲ
မေၾကြလြင့္ရင္ပဲ ေက်နပ္
အေ၀မပ်က္သေရြ႕၊ေႏြထက္မိုးထက္
လြမ္းလွ်က္ ေစာင့္သူ...။
No comments:
Post a Comment