ျမစ္တစ္စင္း ျမင္ကြင္းစုံရာ ေဝဒနာနာမ္စား မေနာဝိညာဏ္အပိုင္းအစမ်ား
ေက်းလတ္ႏွင့္ၿမိဳ႕ ျပ ဆန္ဆန္
သူ႔ရဲ႕ နံရံႏွစ္ဖက္ကို ေငးေမာရင္း
ျမစ္မင္းက
သဟၤာတထြန္းရင္၏ ေခတ္ေဟာင္းဧခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို
ပီပီျပင္ျပင္ ညည္း ဆို ေတး ဖဲြ႔ လို႔...။
တံတားအိုတစ္စင္း၏ ေနဝင္ညခ်မ္းထဲ
မိုးေလကင္းစ နဂိုရည္အေသြးနဲ႔
ေကာင္းကင္က
ျပာလြင္လြင္ေလး လွေနခဲ့။
ေငးေမာမိတဲ့ျမင္ကြင္းေတြမွာ
ျမစ္တစ္စင္းရယ္,ကမ္းပါးအိုတစ္ခုရယ္
လမုေတာရယ္,ခရာဆူးအုပ္ေလးတစ္စုရယ္
ၿမိဳ႕ ေဟာင္းတစ္ခုရယ္,လြမ္းေစတီ တစ္ဆူရယ္
က်ိဳးတုိးက်ဲတဲ အသြားအလာနည္းတဲ့
ေရလပ္ၾကားေစာင့္ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္က
အေျမာက္တကားကား သေဘၤာအခ်ိဳ႕ ရယ္
ဘဝကို ဘယ္နံရံမွာ ကပ္ ဘယ္ေသာင္စပ္မွာ နား
ဘယ့္ႏွယ္ ခရီးသြားရမယ္မသိတဲ့
ေရနည္းငါးအခ်ိဳ႕ ၏ တစ္ဝမ္းတစ္ခါးပုံရိပ္
အကုသိုလ္တံဆိပ္ခပ္ႏွိပ္ထားေသာ
အစုန္ အဆန္ သေဘၤာ သဗၼာန္ တစ္ခ်ိဳ႕ ရယ္
စသည္ .. စသည္ .. စသည္ျဖင့္
ဟုိဟုိ .. ဒီဒီ .. လြင့္ေမ်ာ .. ေျပးလႊာ
ႏွလုံးသားကို
ခပ္ပါးပါးေလးရိုက္ခက္ေနတဲ့ အေတြးအမွ်င္ေတြမွာ
ညီမွ်ျခင္းက
ၿငိဳၿငိဳျင္င္ျငင္ေလးအျဖစ္နဲ႔ေတာင္
ရက္ရက္ေရာေရာ မရွိခဲ့ဘူး။
လြင္လြင္လူးလူး ဖူးပြင့္ရွိသည့္ ပန္းေတြပဲေလ
အဆင္းရွိသေလာက္ လန္း
ရနံ႔ရွိသေလာက္ ေမႊး
ကိုယ့္အေသြးကို ကိုယ္တည္ေဆာက္ခ်င္ရွာမေပါ့
ခုေတာ့.....
"ေျမြပူရာ ကင္းဆင့္မႈေတြ"တဖားဖားနဲ႔
ေဟာဒီ ေလာကကိုက
မာယာေတြ တယ္မ်ားလြန္းတယ္ အေမ။
ခ်စ္လြမ္းေဝ(ေရႊေမွ်ာင္)
၃-၇-၂၀၁၃(ညေန=၆း၂၅)
No comments:
Post a Comment