လြတ္က်သြားခဲ့ေလေသာ အိပ္မက္တိတၱဳံ
အတၱေထာင့္ခ်ိဳးမွာ
ငါဆိုတာ.....
အိပ္ေမြ႔မိေနတဲ့ နတ္ဆုိးတစ္ေကာင္လား-?
ရည္ရြယ္ျပီးမွ ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ေဆးသားေတြ
စုတ္ခ်က္ေၾကာင့္အသက္၀င္ခဲ့ရတဲ့ ညမ်ား
ထားသြားတဲ့အခ်ိန္ကုိ ေတာင့္တလုိ႔
ျပန္စဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္မွန္း သိတဲ့အသိတစ္ခုကုိ
မ်က္စိက စုံမိွတ္ျငင္းဆန္ထားခဲ့....။
ငွက္တစ္ေကာင္ဘ၀အျဖစ္နဲ႔သာ ဆုိရင္ေပါ့
ဟုိ မုိးျမင့္ေကာင္းကင္ဆီ ခါခါေက်ာ့
ဦးေမာ့ျပီးတက္လုိက္ခ်င္ရဲ႕
အလင္းေရာင္တစ္ခုခု ေတြ႔လုိ႔ေတြ႔ျငား...။
စဥ္းစားထားတဲ့ေဆးသားက မႈန္နံ႔သာခ်ယ္ဖုိ႔ပါ
ခုေတာ့...အယုံလြယ္တဲ့ ငါ့အတၱက
တစ္ေထာင့္စာေနရာမွာ ငါ့ကုိေခ်ာ့သိပ္လုိ႔
အင္းအာေတြ သိပ္အလုပ္ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။
ရင္းစားစရာေျမတစ္ခု ဘ၀ကုိလႊမ္းမုိးမႈနဲ႔အတူ
ဦးညႊတ္ေနရတဲ့၀မ္းေရးအစုိင္အခဲကလည္း
သဲ၀ဲတစ္ခုလုိ လႈပ္ေလျမဳတ္ေလနဲ႔
စိတ္ကုိ တေစၦႏွယ္ေျခာက္လွန္႔ဆဲ။
ေက်ာေနာက္ဘတ္ထဲ
အသာ၀ဲၾကည့္ျပန္ေတာ့ တစ္ခါ
တုန္ခ်ိေသာလက္နွစ္စုံက ငါ့ႏွလုံးသားကိုဖ်စ္ညွစ္လုိ႔
အိပ္မက္မ်ားနဲ႔ေ၀းခဲ့ရ....။
ခုေတာ့.....
အင္း....ခုေတာ့ေပါ့ေလ
"ရွိပါေစ"ဆုိတဲ့ ေျဖေဆးတစ္လက္ကုိပဲ
ငါ့အသက္ကုိ ေစာင့္ၾကပ္ဖုိ႔
ငါကုိယ္တုိင္ေဖာ္စပ္ေပးခဲ့ရတယ္
စိတ္ကူးႏွင့္ငါ့ဘ၀ပင္လယ္
ရြက္မဲ့ေနမယ္ဆုိတာ သိသိနဲ႔....။
No comments:
Post a Comment