အေမ...
ထန္းေတာညိဳ ဟုိအေ၀းက
မန္က်ည္းအုိတန္း ရြာအ၀င္လမ္းႏွင့္
အေမခင္တြယ္ ယာျပင္က်ယ္အင္တိုင္း
သား ေက်ာခုိင္းခဲ့ ၾကာျပီေပါ့။
ၾကာခဲ့ပါျပီ အေမ
သားအရြယ္ ႏုနယ္ေသးေကြး
ေက်ာင္းေနရြယ္ ကေလးဘ၀
ကစားေပ်ာ္ရြာတလင္း
ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းႏွင့္
ႏြားေက်ာင္းေဖာ္ အေပါင္းသင္းကုိခြါ
အေမနဲ႔ရြာ ႏြားေက်ာင္းရာစားက်က္
သား အားလုံးကုိႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရတယ္။
အဲ့သည့္ေန႔က.....
အညာေျမအလွ တမာေတြကလည္း ပြင့္လုိ႔၊
တေပါင္းေနသရမ္း
ေခ်ာင္းေရကလည္း ခမ္းလုိ႔ေပါ့။
အေရွ႔ေတာစီက
ဥၾသငယ္ရဲ႕ေတးခ်ိဳ အေရးဆုိ၍မျပီးခင္
လွည္းကုိေကာက္ ႏြားေငါက္ထြက္ခြါ
အေမ့ရြာႏွင့္ အေ၀းဆုံးေနရာဆီကုိေပါ့
သား ထြက္ခြါခဲ့ရတယ္ အေမ။
ခုေတာ့....
ရာသီရယ္ေျပာင္း
အခ်ိန္ေတြေဟာင္းလုိ႔
ျမိဳ႕မွာအေနၾကာ
အေရရာတဲ့ဘ၀ႏွင့္ အေမ့သားလွ
အေမနဲ႔ရြာကုိ တမ္းတ
လြမ္းေပမယ့္ အေမရယ္
ျပန္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။
ဟုိတုန္းကေပါ့
ကေလးအရြယ္ ငယ္ကတည္းက
စြဲမိတဲ့ျမင္ကြင္း
အရုဏ္က်င္းနံနက္ေရာက္
လွည္းေကာက္သူ ေကာက္
ႏြားေငါက္သူ ေငါက္
တစ္ခ်ိဳ႕ထြန္ျပင္,တစ္ခ်ိဳ႕ဓားေသြး
"ေဟး...ေဟး...လာ...လာ
ေနမျမင့္မွီ သည္ငန္းေလးေပါက္
တုိ႔...တစ္ေထာင့္နားၾကမည္"
ရြာအျပင္ ဟုိ...ယာခင္းဆီက
ယာရွင္တုိ႔ ဆုိစကား
အေမရယ္....
သားမၾကားရ ၾကာ...ၾကာလွေပါ့။
ဂ်ိဳးတြန္,ခါျမဴး
၀သန္းကူးခ်ိန္
ေနညိဳတိမ္းေတာက္
မုိးဦးေရာက္ရင္
ဟို...အေနာက္ထန္းတန္း
ရြာအ၀င္လမ္းက
ဂ်ိဳေထာင္,ဂ်ိဳကုတ္
ႏြားတစ္အုပ္နဲ႔
အလုပ္သိမ္းစ ရြာအလွကုိ
အေမရယ္....
သားမေတြ႔ရ ၾကာ...ၾကာလွေပါ့။
မိုးကုန္စေဆာင္းအကူး
ထြန္ေရးႏူးခ်ိန္ ပဲေကာက္ခ်ိန္ဆုိ
"အုိကြယ္...ေဖ့သား
ဟာ...သည္ႏြားႏွယ္"
ေခ်ာ့ခါ,ေျခာက္ခါ,စုတ္သက္ခါနဲ႔
ႏွင္တံၾကိမ္မုိး,သက္ရုိက္ထုိး၍
ထြန္းေရးငင္ဟန္ အေဖ့သ႑ာန္ကုိ
အေမရယ္....
သားမျမင္ရ ၾကာ...ၾကာလွေပါ့။
ရာသီသုံးလီ ဘယ္ဆီၾကည့္ၾကည့္
ယာျပင္တစ္လႊား အလုပ္မ်ားၾက
ရြာအလွႏွင့္ေတာသဘာ၀
ဓေလ့ထုံးဆန္ အဖန္ဖန္ကုိ
ျမင္ေယာင္တမ္းတ
အေမရယ္....
သား လြမ္းတုိင္းမ်က္ရည္က်လွ်က္ပါ။
------------------------------------------------
ရည္ညႊန္း....။ "ဒကာခ်စ္ေရ...'အေမနဲ႔ရြာတမ္းျခင္းေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္
ျမည္းစမ္းပါရေစလား' ဤႏွယ္ျမြတ္ဟခဲ့ေလေသာ အရွင္.......သုိ႔
အနည္းငယ္မွ် အဟာရျဖစ္ေစဖုိ႔ ရည္ညႊန္းဖြဲ႔သီပါ၏။
အရွင္......၏ ကုိယ္စား အရွင့္ေနရာမွခံစားေရးဖြဲ႔ထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment